Μάθε παιδί μου γράμματα (a.k.a. Προγραμματισμός, Δημόσια εκπαίδευση κι άλλα δεινά)

Συνομιλούσα χθες με έναν φίλο.

Παλικάρι 18 ετών, πολύ καλός μαθητής, μόλις τελείωσε πανελλήνιες.
Χωρίς καμία πρότερη, πέραν του σχολικού μαθήματος & φροντιστηρίου, επαφή με το αντικείμενο, έγραψε Πληροφορική 19.5.

Πάνω στην συζήτηση περί της ύλης του μαθήματος, καταλήξαμε στο οτι ούτε στο σχολείο αλλά ούτε και στο φροντιστήριο τους δίνονταν real life examples εφαρμογής αυτών που διδάσκονταν στο μάθημα!

Παράδειγμα, γιατί είναι θεμελιώδεις κι απαραίτητοι οι βρόχοι επανάληψης, ο έλεγχος ροής, κλπ. Πού και πως εφαρμόζονται, όχι θεωρητικά κι αυθαίρετα αλλά στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητά μας, σε εφαρμογές που χρησιμοποιούμε καθημερινά.

Π.χ. OK, μάθαμε πως να γράφουμε μια while. Γιατί την γράφουμε, τι την κάνουμε, πού μας βοηθάει;

Παραδείγματα πρακτικής εφαρμογής, παιδιά.

Έλα πάμε λίγο!

Δεν είναι δύσκολο, ούτε (πιστεύω) παράλογο.

Ίσα ίσα, το θεωρώ θε-με-λιώ-δες.

Τουλάχιστον, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Φυσικά, αυτό μπορεί να επεκταθεί και στα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα, αλλά χάριν συντομίας και hands-on γνώσης, θα το περιορίσω στο δικό μου αντικείμενο, την Πληροφορική.